دوربین و سامانه های نظارت تصویری

این دوربین‌ها نسل ابتدایی دوربین‌های مداربسته می‌باشند که برای دریافت و ارسال اطلاعات صدا و تصویر از امواج آنالوگ استفاده می‌کنند. صدا و تصویر این دوربین‌ها هر یک توسط کابل دورشته‌ای جداگانه منتقل می‌شود که یک رشته از سیم‌ها نقش جلوگیری از نویز بر سیم اصلی را ایفا می‌کند. کابل متداول برای انتقال تصویر این دوربین‌ها کابل کواکسیال RG-59 است؛گرچه ارتباط تصویر این دوربین‌ها با کابل‌های مختلف بر حسب نیاز امکان‌پذیر است. کیفیت این دوربین‌ها همانگونه که از نامشان پیداست تابعی از امواج آنالوگ است. نویزهای مختلف الکترومغناطیسی و نویزهای ناشی از نوسانات برق همواره یکی از تهدیدات جدی بر کیفیت دوربین‌های مداربسته آنالوگ می‌باشند. به همین دلیل استفاده از کابل‌ها و تجهیزات با کیفیت بالا روی کیفیت تصویر در این نوع دوربین‌ها تاثیر بسزایی دارد.
دی وی آر ها (DVR) دستگاه‌های مختص ضبط و کنترل تصاویر دوربین‌های آنالوگ هستند. این دستگاه امکان کنترل و ارتباط دیجیتال با شبکه را نیز فراهم می‌کند. قیمت کم، سیستم کوچک و نصب آسان، سه مزیت مهمی هستند که دوربین‌های آنالوگ را به بهترین انتخاب برای کاربران خانگی و کسب و کارهای کوچک تبدیل کرده‌اند.

ساختار کلی دوربین های مدار بسته آنالوگ به شرح ذیل است:
– بدنه یا housing
– کابل ارتباطی
– لنز
– برد آنالیز و تولید تصویر

دوربین‌های آنالوگ در مقایسه با دیگر دوربین‌های مداربسته از کیفیت پایین‌تری برخوردارند. بنابراین قدرت ضبط تصویر آنها حداکثر تا رزولوشن 582*960 می‌باشد. اما از دیگر معایب این دوربین‌ها،هزینه بالای سیم‌کشی و ارتباط باسیم است که موجب بی‌کیفیتی و ناامنی میشود.

مزایای دوربین های آنالوگ:
• قیمت پایین
• تنوع گسترده در بازار ایران
• سادگی نصب نسبت به دوربین های دیجیتال

معایب دوربین های آنالوگ:
• کیفیت آنالوگ : کیفیت پایین‌تر نسبت به دیجیتال
• امکان نویزپذیری: به دلیل استفاده از سیستم آنالوگ
• هزینه بالای سیم‌کشی
• ارتباط بی‌سیم با کیفیت پایین و نا‌امن

دوربین‌های IP که با نام‌های دوربین‌های تحت شبکه و یا دوربین‌های دیجیتال نیز شناخته می‌شوند، نسل جدید دوربین‌های مداربسته هستند. امروزه بازارهای جهانی تمایل زیادی به دوربین‌های دیجیتال نشان داده است. این دوربین‌ها همانگونه که از نامشان پیداست از امواج کاملا دیجیتال برای تحلیل و ارسال داده‌های تصویر و صدا استفاده می‌کنند. یعنی برخلاف دوربین‌های آنالوگ، این دوربین‌ها از همان ابتدای دریافت تصاویر امواج را دیجیتال می‌کنند. ضمن بکارگیری امواج دیجیتال، آنها تحت بستر شبکه کنترل و مرتبط می‌شوند. هر دوربین همانند یک تجهیز شبکه ای عمل می‌کند و به وسیله شناسه شبکه IP و در قالب الگوها و قوانین شبکه به مرکز کنترل متصل می‌گردند.
اجزای تشکیل‌دهنده دوربین‌های دیجیتال عبارتند از لنز، سنسور تصویر، پردازشگر تصویر، چیپ فشرده‌سازی و چیپ شبکه.ساختار سیستمی این دوربین‌ها بدین‌گونه است که اگر قصد داشته باشید به صورت آنلاین و از طریق اینترنت محل مورد نظر خود را مشاهده کنید، می‌توانید با تنظیم آدرس IP بر روی آنها، از طریق شبکه یا اینترنت، به صورت آنلاین تصاویر ارسال شده از دوربین‌های مداربسته را دریافت کرده و مشاهده نمایید. در ضمن این دوربین‌ها همانند دوربین‌های آنالوگ، نیاز به یک مودم روتر نیز دارند.
در سیستم‌های مداربسته آنجا که نیاز به کابل ارتباطی است دوربین‌های تحت شبکه می‌توانند با ارتباطات سِری و شبکه ای از افزایش تعداد سیم جلوگیری کنند. ارتباط دوربین‌های مداربسته بی‌سیم از طریق IP بسیار مطمئن‌تر و امن‌تر است. در سیستم‌های بستر شبکه امکان کدگذاری امنیت بالایی را برای آن فراهم می کند. ضمن اینکه ارتباط بی‌سیم دیجیتال و تحت شبکه بدون افت کیفیت تصویر و صداست و امواج نویز بر کیفیت تصویر بی‌تاثیر است. بحث دوربین های تحت شبکه IP همسان با بحث بر سر شبکه‌های کامپیوتری بسیار گسترده و پیچیده است.

مزایای دوربین‌های IP
– کیفیت بالای تمام دیجیتال
– امکان استفاده بهینه از کابل‌های ارتباطی
– امکان ارتباط بی‌سیم با امنیت و کیفیت بالا
– امکان ارسال همزمان تصویر،صدا و برق در بستر شبکه

معایب دوربین‌های IP
– قیمت بالای دوربین‌ها